كلیل ئاسـمـانـیـشـه‌ ئه‌گه‌ر دانه‌م ك وه‌م نـــاوینــــه‌ێ

وه‌ گـیــان خوه‌ت، چمانێ نـووڕ  بوى هه‌رچگ دوئا كـردم

نه‌چــوو هالـیـم، زانى به‌عد تـو چه‌رخـیـشـه‌ ئه‌لـگـه‌ردێ

ده‌ ئێ دونـیـا تو بویت ئه‌ێ دڵخوه‌شى، شانسێ ك هاوردم

گــوڵ بـاخ خودا! كووچت نــه‌ ته‌نیا جه‌رگ و دڵ تــاوان

ئه‌ڕا  قـڕن قـێـامـه‌ت هه‌م، ده‌ ئاگر سه‌ر دراوردم

چگیت و خالیم كـــردى، منى هه‌م وه‌رد خوه‌ت بــــــردى

ك جــامــه‌ك هــه‌م نـیـه‌نـاسێگه‌م، حوبـابێ بویم و دامـردم